Lidia Bogaczówna

Perm, TA Perm Rok 2016, Perm na Uralu, Festiwal sztuk Mc Donagha, Irlandczyka. My lecimy tam z „Jednorękim ze Spokane” z Teatrem Barakah. Każdy zastanawia się , któż to ten Mc Donagh. Ano „gówniorz” z 1970, Irlandczyk. Spec od czarnych komedii. Ale! Collin Farell zawdzięcza mu Złotego Globa z rolę w filmie „Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj” – scenariusz i reżyseria McDonagha.   „7 psychopatów” z 2012 roku też z Farellem i Christoferem Walkenem też brzmi dobrze. A teraz ja podpinam się pod te nazwiska. Zawsze tak mamy, lubimy podpiąć się pod kogoś   sławnego, szukamy połączeń na siłę. Pracując na rolą Marvina w „Jednorękim” też podpięłam się psychicznie pod gwiazdę – tym razem Tima Rotha, ale w środku Banderas. Mam nadzieję, że to widać.   Póltora miesiąca uczyłam się monologu po rosyjsku, jako że jestem bardzo ambitna – ta ambicja mnie kiedyś zabije. A nie zapominajmy, że moje pokolenie bez skutku oczywiście było rusyfikowane od 5 klasy podstawówki, łącznie z nauką...

Jak otarłam się o Hollywood  Zadzwonili z Agencji, jak tam mój angielski, bo przecież ja, kretynka transcendentalna – jak mawiał Marek Frąckowiak,  chwaliłam się, że się uczę angielskiego ze wstydu nieposiadania tak ważnej w dzisiejszych czasach umiejętności.  Nie pamiętam tylko, czy wspomniałam, że robię to sama za pomocą filmów anglojęzycznych i Google Translator. Odważnie zadeklarowałam, że dużo rozumiem, jakoś się dogaduję i takie tam japońskie „jako tako”, patrząc na siebie jednocześnie w lustrze ze zdziwieniem i niedowierzaniem. Co ty gadasz, co ty gadasz! Eeee, może chodzi o jakiś 10-ty plan w jakimś obcojęzycznym filmie, których tak dużo robi się teraz w Krakowie. Zapomniałam. Za parę dni telefon:  – Lidia, reżyser wybrał cię ze zdjęcia i innych materiałów (ciekawe jakich) na zdjęcia próbne w Warszawie. Tekstem się nie przejmuj, bo to polska pielęgniarka w latach 70-ych komunistycznej Polski, która mówi po angielsku z błędami i polskim akcentem. No tak, spraw...

  MROŻEK, TAK, TEN MROŻEK   Przypomniała mi się wspaniała historia, jakich wiele przydarza się w moim życiu. Ale też robię wszystko, żeby się przydarzały. Dawno, dawno temu, któregoś wydawało się zwykłego dnia zadzwoniła do mnie Alina Kamińska, która miała szczęście grać w dyplomie, który był prapremierą „Wdów” Mrożka, wyreżyserowaną przez samego Autora w ramach Dionisia Festival w Sienie w 1992 roku. - Lidziu, pomóż proszę. Zjeżdża do Polski na stałe Mrożek– tak się wtedy wydawało, i szuka mieszkania w centrum, gdybyś o takim widziała daj znać. Rzuciłam się w wir poszukiwań – dla historii literatury światowej wszystko. Rozpuściłam wici po rodzinnych kamienicznikach, takiego lokatora każdy by chciał. Oglądnęliśmy z Państwem Mrożkami parę mieszkań w obrębie Plant. Nawet Tonio Potocki zaproponował mieszkanie w Pałacu pod Baranami, ale Mistrz przeraził się hałasu, jaki w letnie wieczory i noce wypełniał krakowski Rynek przez imprezowiczów – a było to jeszcze przed pan...

  Telimeny na rowerach Było nas ośmioro – 7 dziewczyn i jeden chłopak. Zawsze razem po lekcjach w klasie mat-fiz. rudnickiego Liceum. Jeśli ktoś z nas czegoś nie rozumiał pomagaliśmy sobie wzajemnie – innym też. A w ramach rozrywki wsiadaliśmy na rowery i objeżdżaliśmy okolice zwiedzając, czy też piknikując. Tuż za Sanem w Krzeszowie na wzgórzu Rotunda piękny drewniany kościół, trójnawowy, z trzema ołtarzami, tzw. barok polski,   rzadko spotykany w przeciwieństwie do włoskiego, jedna z restauracji odbyła się dzięki pomocy ordynata Maurycego Zamoyskiego, którego Ordynacja sięgała aż po San – w życiu bym wtedy nie przypuszczała, że mój syn będzie jego prawnukiem, stąd imię Maurycy.  Kolejne wycieczki np. do Woli Zarczyckiej koło Sarzyny, gdzie jest najdalej w Europie wysunięte na zachód stanowisko azalii pontyjskiej, odkryte przez miejscowego nauczyciela w 1909 roku. Niektórzy mówią, że ziarno musiało się zaplątać w paszy dla koni podczas najazdu Turków, inni, że zos...

  Mała Stacyjka Rudnik nad Sanem   Na początku całym Światem był ogród. Ogromny, jak Świat. Mieścił wszystko. Śliwy, wiśnie, jabłonie, orzechy włoskie i laskowe, grządki pełne pomidorów przywiązanych na całe swoje sezonowe życie do palików, żeby się nie oddalały z miejsca zasadzenia, pomiędzy po ziemi pełzały ogórki, musiały być też rzodkiewki i szczypiorek -   jak mówił Dziadek Jan, lwowiak „trymbulka”, bo inaczej jak można by było jeść twaróg ze śmietaną czy pastę jajeczną. Wszystko co do centymetra wytyczone i odgrodzone sznurkiem przez Dziadka, pasjonata ogrodnictwa. Im bardziej rosłam, tym bardziej ogród malał. Kiedy wkroczyłam w wiek liczb zrozumiałam ograniczoność 18 arów. Świat więc musi być poza ogrodem, tam, gdzie codziennie po torach tuż za ogrodzeniem pędziły pociągi w obie dalekie strony. Odkryłam znaczenie słowa „kolejarz”, które często padało w domowych rozmowach. A! Czyli moi dwaj wujkowie szaleli w dalszym świecie. Jeden był dyspozytorem w ogromnym...

Jak by tak się zastanowić nad pandemią, to są tzw. „plusy dodatnie” i „plusy ujemne”, jak to niegdyś słusznie ujął nasz były Prezydent. A jako żem optymistką wolę się skupić na tych dodatnich. Np. rozwijamy naukę języków obcych. Kto do niedawna znał angielskie słowo „lockdown”? Odpowiadam – mało kto, no chyba, że rodak siedział w angielskim czy amerykańskim więzieniu, co się oczywiście Polakowi w ogóle nie zdarza, (ale tak czysto hipotetycznie) – wtedy wiedział, że to oznacza zakaz opuszczania cel przez więźniów, odizolowanie, odcięcie. A teraz nawet ci, co nie siedzieli wiedzą, bo jednak 3 miesiące paki zaliczyli prawie wszystkich. „Streaming live”? – ktoś, coś? Co nas obchodziło, dzięki czemu oglądamy transmisje na żywo z meczów popijając piwko. Na żywo! W czasie rzeczywistym. Polak nie da rady żyć bez Kultury…fizycznej! Polacy spragnieni nie tylko piwa. Czyli, że odbiorców Kultury jest zdecydowanie więcej, niż niesprawiedliwie sądzili dotąd o społeczeństwie Artyści, tylko trzeba i...